cunh

Occitan

Etimologia

Del occitan cuneus

Prononciacion

lengadocian /ˈkyn/, /ˈkyn/, gascon /ˈkyɲ/, /ˈkyɲ/, provençau /ˈkỹⁿ/, /ˈkỹⁿ/

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
cunh	cunhs
[ˈkyn]	[ˈkyns]

cunh masculin

1. Pèça de fèrre o d'autra matèria dura, de forma prismatica, subretot utilizada per asclar la fusta, la pèira, en l'inserissent a tustadas de maça.
2. (analogia) Pèça de fusta, metal o plastic per sarrar o per fixar quicòm.
3. Ponchon per marcar las aisinas, los joièls d’aur e d’argent.
4. (Numismatica) Marca en negatiu per batre la moneda e las medalha.
5. Quartièr angular de quicòm

Variantas dialectalas

• conh

Derivats

• cunhar
• trescunh

Sinonims

• caire
• angle
• canton
• tascon
• còrn
• cantèl

Traduccions

Esplech per asclar
alemand: Keil (de) anglés: wedge (en) basc: catalan: tascó (ca), cuny (ca)	espanhòl: cuña (es) francés: coin (fr) italian: cuneo (it) portugués: cunha (pt)

Quartièr angular de quicòm
alemand: Stück (de) anglés: basc: catalan: tros (ca)	espanhòl: tros (es) francés: portion (fr) italian: portugués: teco (pt)