ocasion

Occitan

Etimologia

Del latin occasio.

Prononciacion

lengadocian, gason /ukaˈzju/, /ukaˈzju/, provençau /ukaˈzjũⁿ/, /ukaˈzjũⁿ/

França (Bearn) : escotar « ocasion »

Sillabas

o|ca|sion

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
ocasion	ocasions
[ukaˈzju]	[ukaˈzjus]

ocasion

1. Encontre, conjonctura o concors fortuit e efemèr d'escasenças qu'es temporàriament de bon astre per una entrepresa, un projècte, etc.
2. Circonstància que determina un efècte, una causa.
3. (filosofia) Circonstància que fa possibila la produccion d’un fenomèn, mas que, a la diferéncia de la causa, interven pas de biais positiu e, a diferéncia de la condicion, es pas necessària.
4. Objècte d’un prètz men car qu'aquel dels objèctes de meteissa espècia, qu'es de segonda man, o per una autra rason.

Parents

• ocasional
• ocasionar

Derivats

• a l'ocasion de
• d'ocasion

Sinonims

• oportunitat
• escasença
• conjonctura
• ocurréncia
• ganga

alemand: Gelegenheit (de), Anlass (de), Veranlassung (de) basc: anglés: occasion (en), bargain (en) (de bon prètz), secondhand (en) (mercat d'~) catalan: ocasió (ca)

espanhòl: ocasión (es) francés: occasion (fr) italian: occasione (it) portugués: ocasião (pt)