partisana

Occitan

Etimologia

De l’italian partigiano « defendeire d’un partit », de parte (« partit »).

Prononciacion

/paɾtiˈsano̞/, /paɾtiˈsano̞/, (provençau) /paʀtiˈsano̞/, /paʀtiˈsano̞/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
partisana	partisanas
[paɾtiˈsano̞]	[paɾtiˈsano̞s]

partisana femenin (masculinizacion: partisan)

1. Aquela que se liga a la fortuna d’un partit, que se vòda als sus interesses, que ne pren la defensa.
2. (per extension) Aquela que defend una idèa o una doctrina.
3. (soldats) Soldata de tropas leugièras o irregularas, destacadas per far una guèrra de suspresas o d’avant pòstes.

Sinonims

• partidària

Parents

• partit

Traduccions

alemand: Partisan (de) anglés: partisan (en) basc: partidua (eu) catalan: partidista (ca), partisana (ca) espanhòl: partidaria (es), partisana (es)

francés: partisane (fr) friolan: italian: partigiana (it) piemontés: portugués: partidária (pt)

Forma d'adjectiu

partisana

1. Femenin singular de partisan.

Catalan

Etimologia

De l’italian partigiano « defendeire d’un partit », de parte (« partit »).

Prononciacion

oriental /pərtiˈzanə/, /pərtiˈzanə/, occidental /paɾtiˈzana/, /paɾtiˈzana/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
partisana	partisanes

partisana femenin (masculinizacion: partisá)

1. partisana

Forma d'adjectiu

partisana

1. Masculin singular de partisá

Espanhòl

Etimologia

De l’italian partigiano « defendeire d’un partit », de parte (« partit »).

Prononciacion

/paɾt̪iˈsana/, /paɾt̪iˈsana/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
partisana	partisanas
[paɾt̪iˈsana]	[paɾt̪iˈsanas]

partisana femenin (masculinizacion: partisano)

1. partisana