Occitan

Etimologia

Del latin constitutio (« constitucion »), deribat de constituere (« establir », « plaçar »).

Prononciacion

Sillabas

cons | ti | tu | cion (4)

 Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
constitucion constitucions
[kuns/ti/ty/'sju] [kuns/ti/ty/'sjus]

constitucion femenin

  1. Biais qu'una causa es constituida, que sos elements combinats forman un ensems.
  2. (Drech) Lei o carta fondamentala que determina la forma del govèrn, que règla los drechs politics dels ciutadans e que dicta la politica d’un Estat o d’un grop d’Estats.
  3. (Particular) Ordenança, lei, reglament, legislacion anciana en matèria ecclesiastica.
  4. (Drech privat) Fach de crear, de fondar quicòm.
    • Un contracte de constitucion. — Constitucion de dot.
  5. (Estereoquimia) Constitucion d’una entitat moleculara

Derivats

Traduccions