gràcia
Occitan
Etimologia
- Del latin gratia « mercejament, reconeissença »
Prononciacion
/ˈɣɾasjo̞/ França (Bearn) : escotar « gràcia »
Sillabas
grà|cia
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| grácia | grácias |
| [ˈɣɾasjo̞] | [ˈɣɾasjo̞s] |
gràcia
- Çò qu'agrada dins los actituds, los anars, los discors : Un cèrt agradament, un cèrt gaubi.
- (per extension) Qualitat d'estil que consistís a exprimir sas pensadas d’un biais elegant e aisit.
- Favor que se fa a qualqu’un per li èsser agradable, sens i èsser obligar.
- (per extension) Benvolença qu’una persona balha a una autra, favor.
- (religion) Ajuda que Dieu dona als umans per lor salvacion.
- Perdon, indulgéncia.
- (justícia) Remesa de la pena que lo prince o l'autoritat executiva, fach a un condemnat.
- (al plural) Mercejament, testimoniatge de reconeissença.
- (al plural) Pregària de mercejament facha al moment del repai.
Parents
Derivats
Traduccions
Catalan
Etimologia
- Del latin gratia « mercejament, reconeissença »
Prononciacion
Espanha (Barcelona) : escotar « gràcia »
Prononciacion
- oriental /ˈɡɾasiə/, occidental /ˈɡɾasia/
- informal /ˈɡɾasjə/, /ˈɡɾasja/
Sillabas
grà|cia
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| gràcia | gràcies |
gràcia