parallèle

Veire tanben : parallèl

Occitan

se traça una linha parallèla a la primièra.

Des bendas de color parallèlas compausan lo quadre.

Etimologia

Del latin parallelus (« parallèle »), manlèu del grèc παράλληλος, parállêlos (« collateral »), composat de παρά, pará (« a costat ») e de ἀλλήλων, állêlôn' (« l’un e l’autre »).

Prononciacion

• lengadocian /paral'lɛle/, /paral'lɛle/

França (Bearn) : escotar « parallèle »

Sillabas

pa | ral | lèle (3)

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	parallèle	parallèles
Femenin	parallèla	parallèlas

parallèle

1. (Geometria) Que ten pas de pas d’interseccion ; que se ten de costat.
   • Aqueles dos camins son parallèles.
   • Aqueles dos cercles son parallèles.
2. (Per extension) En referéncia a las drechas parallèlas que pas jamai se jonhan.
   1. Que s'encontra pas dins la realitat.
      • Vui dins un univèrs parallèle.
3. (Per extension) En referéncia a las drechas parallèlas qu son equidistantas, alinhada de bias regular e de contunh.
4. (Fisica) Linear, venent d’una font luminosa supausada situada a l’infinit.
   • Fais de lutz parallèle : Fais de lutz ni convergent ni divergent.
5. (Electricitat) Grop per meteissa polaritat, e trabalhant en meteis temps, en parlant de generators o autres.
   • Montatge parallèle.
6. Que se debana dins de condicions analògas, similaras, semblalblas, omològas.
   • Aqueles dos Estats seguisson una politica parallèla.
   • Plutarc escriguèt las vida parallèlas dels òmes illustres de Grècia e de Roma.
7. Concomitant, simultanèu, que se ten al meteis temps.
   • Desvaluacion, encariment e aument dels salaris son de fenomèns parallèls.
8. Non oficial, alternatiu, marginal, [[lateral].
   • Un polícia parallèla
   • Un mercat parallèle

Variantas dialectalas

• parallèl

Antonims

• perpendicular

Traduccions

alemand: parallel (de) anglés: parallel (en) catalan: paral·lel (ca) espanhòl: paralelo (es)

francés: parallèle (fr) italian: parallelo (it) polonés: równolegle (pl) portugués: paralelo (pt)

Nom comun

La linha roja representa un parallèle sus Tèrra.

parallèle masculin

1. Comparaison amb que s'examina, s'explica los rapòrts e las diferéncias que doas causas o doas personas an entre elas.
   • Far lo parallèle d'Alexandre amb Cesar, d'Alexandre e de Cesar.
   • Se pòt far lo parallèle amb la situacion actuala.
2. (geografia) Linha de latitud, cercle de l'esfèra terrèstra a equidistància de l’eqüator.
   • Los parallèles son identificables per lor gra nòrd o sud, per exemple lo 60n parallèle sud es la limita nòrd de l’Antartic.
   • Totes los luòcs que son sul meteis parallèle an la meteissa latitud, an la meteissa longor de jorns e de nuèchs.

Antonims

• meridian (linha de longitud)

Francés

Etimologia

Del latin parallelus (« parallèle »), manlèu del grèc παράλληλος, parállêlos (« collateral »), composat de παρά, pará (« a costat ») e de ἀλλήλων, állêlôn' (« l’un e l’autre »).

Prononciacion

/paral'lɛle/, /paral'lɛle/

França (Lion) : escotar « parallèle »

França (Sant Llorenç de Cerdans) : escotar « parallèle »

Sillabas

pa | ral | lèle (3)

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	parallèle	parallèles
Femenin	parallèle	parallèles

parallèle masculin o femenin

1. sens de l'adj. parallèle o parallèl

Nom comun 1

Declinason
Singular	Plural
parallèle	parallèles

parallèle masculin

1. sens del non parallèle o parallèl

Nom comun 2

Declinason
Singular	Plural
parallèle	parallèles

parallèle femenin

1. sens del nom parallèla.