cristal

Occitan

Etimologia

Del latin crystallus « aiga congelada, glaç » puèi « cristal, objècte de cristal », del grèc ancian κρύσταλλος « glaç », de κρύος «gèl».

Prononciacion

/kɾisˈtal/, /kɾisˈtal/ França (Bearn) - Lengadocian : escotar « cristal »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
cristal	cristals
[kɾisˈtal]	[kɾisˈtals]

cristal (lengadocian), masculin

1. Còrs solid omogenèu compausat d’atòms o de moleculas que l’organizacion dins l’espaci es una repeticion regulara e periodica que definís la perfeccion geometrica del cristal isolat.
2. (ellipsi) Cristal de ròca, sinomim de qüars transparent, non colorat.
3. Veire amb oxid de plomb, transparent e clar coma lo cristal de ròca.
4. Objècte realizat amb de cristal natural o fabricat.

Variantas dialectalas

• cristalh (lengadocian, provençau)
• cristau (lengadocian, provençau)

Derivats

cristal de ròca cristal liquid cristal mineral cristalleriá cristallifèr cristallin cristallizable cristallizador cristallizar cristallofillic cristallogenia

cristallograf cristallografia cristallografic cristalloïd cristalloïde cristaloïdal cristallonomia cristallotomia cristallotipia votz de cristal

Traduccions

alemand: Kristall (de) anglés: crystal (en) basc: leiar (eu) catalan: cristall (ca) còrs: cristallu (co) espanhòl: cristal (es) francés: cristal (fr)

friolan: cristal (fur) galician: cristal (gl) italian: cristallo (it) piemontés: cristal (pms) portugués: cristal (pt) romanés: cristal (ro)

Espanhòl

Etimologia

Del latin crystallus « aiga congelada, glaç » puèi « cristal, objècte de cristal », del grèc ancian κρύσταλλος « glaç », de κρύος «gèl».

Prononciacion

/kɾisˈtal/, /kɾisˈtal/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
cristal	cristales
[kɾisˈtal]	[kɾisˈtales]

crsital masculin

1. cristal ^(oc)

Francés

Etimologia

Del latin crystallus « aiga congelada, glaç » puèi « cristal, objècte de cristal », del grèc ancian κρύσταλλος « glaç », de κρύος «gèl».

Prononciacion

/kʁis.tal/, /kʁis.tal/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
cristal	cristaux
[kʁistal]	[kʁisto]

crsital masculin

1. cristal ^(oc)

Friolan

Etimologia

Del latin crystallus « aiga congelada, glaç » puèi « cristal, objècte de cristal », del grèc ancian κρύσταλλος « glaç », de κρύος «gèl».

Prononciacion

/.../, /.../

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
cristal	cristai

crsital masculin

1. cristal ^(oc)

Galician

Etimologia

Del latin crystallus « aiga congelada, glaç » puèi « cristal, objècte de cristal », del grèc ancian κρύσταλλος « glaç », de κρύος «gèl».

Prononciacion

/.../, /.../

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
cristal	cristais

crsital masculin

1. cristal ^(oc)

Piemontés

Etimologia

Del latin crystallus « aiga congelada, glaç » puèi « cristal, objècte de cristal », del grèc ancian κρύσταλλος « glaç », de κρύος «gèl».

Prononciacion

/krisˈtal/, /krisˈtal/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
cristal	cristaj

crsital masculin

1. cristal ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin crystallus « aiga congelada, glaç » puèi « cristal, objècte de cristal », del grèc ancian κρύσταλλος « glaç », de κρύος «gèl».

Prononciacion

escotar « cristal »

Prononciacion

Portugal /kɾiʃˈtaɫ/, /kɾiʃˈtaɫ/; Brasil /kɾiʃˈtaw/, /kɾiʃˈtaw/, /kɾisˈtaw/, /kɾisˈtaw/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
cristal	cristais

crsital masculin

1. cristal ^(oc)

Romanés

Etimologia

Del latin crystallus « aiga congelada, glaç » puèi « cristal, objècte de cristal », del grèc ancian κρύσταλλος « glaç », de κρύος «gèl».

Prononciacion

/krisˈtal/, /krisˈtal/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
cristal	cristaluri

crsital neutre

1. cristal ^(oc)