dobladura

Occitan

Etimologia

De doblar.

Prononciacion

/duβlaˈðyɾo̞/, /duβlaˈðyɾo̞/, provençau /dublaˈdyʀo̞/, /dublaˈdyʀo̞/

Sillabas

do|bla|du|ra

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
dobladura	dobladuras
[duβlaˈðyɾo̞]	[duβlaˈðyɾo̞s]

dobladura femenin

1. Estòfa o autra matèria qu'una autra es doblada.
2. (teatre, cinèma) Actors e actrises que remplacan los titularis dins lors ròtles.
   1. (pejoratiu) Copia fada.
3. (cinèma) Replicas d’una scèna dins una autra lenga.
4. (tauromaquia) Suplent, dins una corrida.