Occitan

Etimologia

Del latin vulgar *involuppare de involvere, involvicare

Prononciacion

/enβuluˈpa/, provençau /ẽⁿvuluˈa/ França (Bearn) : escotar « envolopar »

Sillabas

en|vo|lo|par

 Vèrb

envolopar

  1. Cobrir de totes los costars quicòm dins un estrop de papièr, d'estòfa, de linge, etc., que lo daquòs dedins i siá qui environat, protegit de tot latz.
  2. (especialament) Enclaure dins una envolopa.
  3. (figurat) Enganar en amagant.

s'envolopar

  1. s'emmantelar.

Derivats

Antonims

Sinonims

envolopar un objecte

envolopar per (se) vestir

Traduccions


Conjugason

Lengadocian
Infinitiu envolopar
Gerondiu envolopant
Participi passat
singular plural
masculin envolopat envolopats
femenin envolopada envolopadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present envolopi
envolope[N 1]
envolopas envolopa envolopam envolopatz envolopan
Imperfach envolopavi envolopavas envolopava envolopàvem envolopàvetz envolopavan
Preterit envolopèri envolopères envolopèt envolopèrem envolopèretz envolopèron
Futur envoloparai envoloparàs envoloparà envoloparem envoloparetz envoloparàn
Condicional envolopariái envolopariás envolopariá envolopariam envolopariatz envoloparián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present envolope envolopes envolope envolopem envolopetz envolopen
Imperfach envolopèssi envolopèsses envolopès
envolopèsse
envolopèssem envolopèssetz envolopèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu envolopa ! envolopem ! envolopatz !
Negatiu envolopes pas ! envolopem pas ! envolopetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)