elevar

Occitan

Etimologia

De latin elevare

Prononciacion

lengadocian, gascon /eleˈβa/, /eleˈβa/

provençau /eleˈva/, /eleˈva/

Vèrb

elevar

1. Metre mai naut, portar mai naut, far venir mai naut: enauçar
2. (figurat) Fortificar, far venir nòble, en parlant de l’arma, de la ment.
3. (figurat) Investir dins una dignitat, plaçar din un naut reng, far venir superior en poder, en fortuna, en glòria.
4. Far bastir.
5. Noirir un enfant, manténer son existéncia fins a que aja acquit un cèrta fòrça.
6. (analogia) Noirir e aparar los animals o las plantas que cescan: abalir
7. (figurat) Instruire ; formar per l’educacion.

s'elevar

1. (particular) Se carrar.
2. (figurat) Aver la valor, lo prètz de.
3. S’opausar o se declarar contra qualqu’un o contra çò´que prepausa.
4. (Sens passiu) Èsser quilhat.

Sinonims

metre mai naut...

• auçar

Derivats

• elevacion
• elevaire
• elevatge

Catalan

Etimologia

De latin elevare

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « elevar »

Prononciacion

Oriental: central /əɫəˈβa/, /əɫəˈβa/, balear /əɫəˈva/, /əɫəˈva/

Occidental: nord-occidental /eɫeˈβa/, /eɫeˈβa/, valencian /eɫeˈvaɾ/, /eɫeˈvaɾ/, /eɫeˈβaɾ/, /eɫeˈβaɾ/

Vèrb

elevar

1. elevar ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

De latin elevare

Prononciacion

/eleˈβaɾ/, /eleˈβaɾ/

Vèrb

elevar

1. elevar ^(oc)

Portugués

Etimologia

De latin elevare

Prononciacion

Portugal /ilɨˈvaɾ/, /ilɨˈvaɾ/, Brasil /eleˈva(ɾ)/, /eleˈva(ɾ)/

Vèrb

elevar

1. elevar ^(oc)