isolat
Occitan
Etimologia
- De isolar.
Prononciacion
- /izuˈlat/
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Dialècte : lengadocian, gascon | ||
| Singular | Plural | |
| Masculin | isolat | isolats |
| [izuˈlat] | [izuˈlats] | |
| Femenin | isolada | isoladas |
| [izuˈlaðo̞] | [izuˈlaðo̞s] | |
isolat
- Qu'es desseparat de causas de meteissa natura o d’una autra natura.
- De bòrdas isoladas pel país
- Que ten pas a la paret de l’edifici, en parlant de colomna, d'estatua.
- Rar, unic, que se repeta pas.
- De cases isolats d'aquela malautiá.
- Sol, solitari, sens relacions.
- Un parent isolat.
- (fisica) Qualifica un sistèma qu'es somés a pas cap d'autra fòrça o que pòt pas escambiar d'energia o de matèria amb l’exterior.
- (construccion, tecnica) Qu'es protegit de la conduccion dels fluses.
- Lo teulat de l'ostal demora isolat per la lana de veire.
- Lo cable electric es isolat del rèste del circuit.
Parents
Traduccions
|
|
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian, gascon | |
| Singular | Plural |
| isolat | isolats |
| [izuˈlat] | [izuˈlats] |
isolat masculin
- Causa qu’apertent a pas cap autre ensemble dererminat conegut o caracterizable.
- (particular, linguistica) Lenga non ligada a una familha de lengas.
- (biologia) Populacion d’animals o de plantas isoladas sus una ila.
Forma de vèrb
isolat
- participi passat al maculin singular de isolar
Catalan
Etimologia
- Del francés isolé.
Prononciacion
- Balearic, Valencian /izoˈlat/
- Central /izuˈlat/
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | isolat | isolats |
| Femenin | isolada | isolades |
isolat
Francés
Etimologia
- De isoler.
Prononciacion
- /izɔla/
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| isolat | isolat |
| [izɔla] | |
isolat masculin