expedicion
Occitan
Etimologia
- Del latin expeditio.
Prononciacion
- lengadocian, gascon /espeðiˈsju/
- provençau /espediˈsjũⁿ/
- escotar « expedicion »
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian, gascon | |
Singular | Plural |
expedicion | expedicions |
[espeðiˈsju] | [espeðiˈsjus] |
expedicion femenin
- Accion d’expedir, d'aviar lèu.
- (logistica) Accion d’expediar per la pòsta, pel camin de fèrre, per avion, etc.
- (militar) Entrepresa de guèrra qu'exigís un trajècte mai o mens long.
- Viatge, subretot maritim, entreprés dins una tòca scientifica, comerciala, industriala o espotiva.
- (marina) Documents oficials del naviri o de sa cargason.
- (drech) Còpia autentica d’un acte, liurada dins las formas que cal per l’oficièr public, que garda l’original.
Derivats
Parents
Sinonims
militar
Traduccions
|